کمپانی یونیورسال طی سالهای اخیر از سیاستی رونمایی کرده که خود نام « جهان تاریک » را بر روی آن نهاده و به این موضوع اشاره دارد که قرار است در این استودیو فیلمسازی، عناوین ” هیولا محور ” تاریخ سینما بازسازی شوند و رفته رفته در سالن های سینما حضور یابند. بازسازی عنوان « مومیایی » یکی از این عناوین است که حالا به اکران عمومی درآمده و پس از این نیز می بایست منتظر آثاری نظیر « عروس فرانکشتاین » به سینما نیز باشیم تا سهم آثار ” هیولایی ” از استودیو یونیورسال بیش از گذشته باشد.
«برج تاریک»، فیلمی بر گرفته از رمان مشهوری به همین نام از “استیفن کینگ” میباشد. فیلم جدید کینگ، که در ژانر اکشن، ماجراجویی، علمی-تخیلی و وسترن معرفی میشود، روایتگر داستان مردی به نام “رولند دستچین” با بازی ادریس البا است که وظیفه دارد تا ابد از برج تاریک در برابر مرد سیاهپوشی به نام “والتر اودیم” با بازی متیو مک‌کانهی محافظت کند، در صورتی که برج توسط مرد سیاهپوش سقوط کند یا ویران شود، آخرزمان رخ خواهد داد و نبرد بین این دو کارکتر بیشتر به درگیری خیر و شر در برابر نابودی جهان است.
«جادوگر» (The Witch) تا این لحظه از سوی منتقدان به عنوان بهترین فیلم ترسناک سال ۲۰۱۶ لقب گرفته است.در وصف «جادوگر» همین بس که این فیلم در ذهنِ ژانر وحشت حک خواهد شد. هر سال فیلمهای ترسناک متعددی ساخته می‌شوند، اما در بدترین حالت فقط یک فیلم است که نه تنها طرفداران سرسخت گوشه‌ی تاریک و نمورِ سینما را راضی می‌کند، بلکه آن قدر میخکوب‌کننده و ساختارشکن از آب در می‌آید که به بحث روز سینمادوستان وارد میشود و نهایتا در تاریخ این ژانر جاودانه میشود.
«در جستجوی آدم‌های یالدار» یکی از آن فیلمهای حال‌خوب‌کن و شدیدا مفرحی است که دو کاراکتر ناجور را در طبیعت رها می‌کند تا مدتی را در تعامل با هم بگذرانند و با هم به درک تازه‌ای از زندگی برسند. از همین رو پر بیراه نیست که فیلم را چپ و راست با انیمیشن «بالا» و فیلم «قلمروی مهتاب» ساخته‌ی وس اندرسون مقایسه می‌کنند. «در جستجوی آدم‌های یالدار» مثل «بالا» روایت همراهی پسر چاقی است که با پیرمردی تنها به سوی یک ماجراجویی خودخواسته حرکت می‌کنند و مثل «قلمروی مهتاب» فضای شاداب و شوخ طبعی ملایم و لذت‌بخشی دارد.
فیلم زندگینامه‌ای Jackie با بازی ناتالی پورتمن یک مطالعه‌ی شخصیتی کم‌نظیر درباره‌ی همسر جان اف. کندی است. از همان ثانیه‌های اول که موسیقی میکا لِوی پرده‌های گوش را چنگ می‌اندازد می‌توان حدس زد که فیلمی که این موسیقی روی آن پخش میشود قرار نیست به یکی از فیلمهای مرسوم ژانرش تبدیل شود. که «جکی» یکی از فیلمهای زندگینامه‌ای استاندارد سینما نیست، که یک وحشت روانشناسانه است. اینجا با فیلم زندگینامه‌ای معمولی درباره‌ی همسر جان اف. کندی، بعد از ترور تاریخی سی و پنجمین رییس‌جمهور ایالات متحده که هرروز نمونه‌ای از آن را می‌بینیم سروکار نداریم، در عوض با فیلمی مواجهیم که به یک بازمانده می‌پردازد.
این همان فیلمی است که طرفداران شاید هرگز تصور نمی‌کردند در زندگی خود تماشایش را تجربه کنند. «پایان بازی» در صدرِ لیستِ بلند فیلمهای مارول قرار می‌گیرد و حتی از فیلم قبلی یعنی «جنگ ابدیت» فراتر می‌رود. این یک وداع باشکوه است، برای قهرمانانی که سالهای زیادی را همراه ما بوده‌اند. برادران روسو فیلمی ساخته‌اند که برای مارولی‌ها حقیقتاً حکم پایانِ یک بازی طولانی و هیجان‌انگیز را دارد اما پایانی که نقطه‌ی اوج است و در عین حال بهترین هدیه برای طرفدارانی که قلب و ذهنشان توسط این شخصیت‌های خیالی، تسخیر شده بود. مارول به ساختنِ فیلمهای ابرقهرمانی ادامه می‌دهد اما «انتقام‌جویان: پایان بازی» چیزی نیست که به این زودی‌ها همانندش تکرار شود.
لبهٔ فردا (Edge of Tomorrow) محصول سال ۲۰۱۴ فیلمی آمریکایی در ژانر علمی تخیلی با بازی ستارگانی چون تام کروز و امیلی بلانت میباشد. این فیلم به کارگردانی داگ لیمان و اقتباسی از رمان ژاپنی فقط باید بکشی از هیروشی ساکورازاکا میباشد. ماجرای این فیلم در زمانی از آینده که در آن زمین توسط یک نژاد بیگانه مورد هجوم قرار گرفته است اتفاق می‌افتد. کروز در نقش بیل کیج ایفای نقش می‌کند. یک افسر روابط عمومی، بدون هیچ تجربه جنگی که توسط مافوق خود دستور دارد در خط مقدم یک عملیات بسیار مهم علیه بیگانگان شرکت کند. اگرچه او در میدان جنگ کشته میشود، اما خود را گرفتار یک حلقه زمانی می‌بیند که با هربار کشته شدن او را به روز قبل از جنگ باز می‌گرداند. برای جلوه‌های ویژه این فیلم از نه شرکت کمک گرفته شد و بیش از ۳۷۰ میلیون دلار در اکران جهانی فروش داشت و نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد.
پنج سال پس از آنکه اولین فیلم کارگردان تازه کار با استقبال مواجه شد و جایزه هاى متعددى دریافت کرد، دارابونت دومین فیلمش را با نام «مسیر سبز» ساخت. فیلمى بسیار خوش ساخت که نشان داد تجربه اول فیلمساز اتفاقى نبوده است. «مسیر سبز» ماجراى زندانى است که بندى با این نام دارد. در این بند زندانیانى نگهدارى مى شوند که اعدامشان حکمى است. آنها منتظرند تا دادگاه روز مرگشان را تعیین کند.
« کتاب سبز » داستان تور موسیقی آهنگساز و نوازنده چیره دست سیاه پوست، دان شیرلی در شهرهای مختلف ایالات متحده در دهه 60 میلادی می باشد. شیرلی در موسیقی سبک " جاز " به عنوان یک پدیده غیرمعمول شناخته می شد. او فردی بود که اصولی ترین قواعد نواختن موسیقی جاز و در واقع استاندارد نوازندگی آن را تغییر می داد و آن را به سبک و سیاق خود اجرا می کرد. شیرلی در عین حال که به موسیقی تسلط داشت، استعداد عجیبی در یادگیری نیز داشت بطوریکه می توانست به 8 زبان زنده دنیا سخن بگوید و بصورت حرفه ای به نقاشی بپردازد. وی همچنین دارای مدرک دکترای روانشناسی، موسیقی و هنر نیز بود. « کتاب سبز » اشاره به تور دهه 60 این آهنگساز دارد که با اتفاقات مختلفی همراه بود.
سه گانه « بتمن » به کارگردانی کریستوفر نولان را می توان آغاز کننده جریانی تازه در فیلمهای اَبَر قهرمانی در هالیوود دانست. شخصیتی1 که کریستوفر نولان از بتمن در اولین سه گانه خودش به نام « بتمن آغاز می کند/ Batman Begins » ارائه داد چنان متحول شده و غیرمنتظره بود که تا مدتها پس از اکران این فیلم همگان منتظر بودند تا ببینند آیا می توان قهرمانان را در چنین قالب شکننده ای پذیرفت یا خیر! بحث بر سر تغییر و تحول اَبَر قهرمانان ادامه داشت تا اینکه قسمت دوم با نام « شوالیه تاریکی/ The Dark Knight » در سال 2008 روانه سینماها شد و اینبار نولان تصویری به مراتب شکننده تر از بتمن، نسبت به فیلم قبلی ارائه داده بود. در واقع می توان اینطور برداشت کرد که در « شوالیه تاریکی » خبری از قهرمان نبود و هر آنچه که مردم در سالهای گذشته به عنوان قهرمان از بتمن سراغ داشتند در این فیلم رنگ باخت و بتمن به عنوان انسانی معمولی تر از گذشته که نقاط ضعف بسیاری دارد و می توان بر او غلبه کرد، به مخاطبان معرفی شد. حال بعد از جنجال های فراوانی که « شوالیه تاریکی » بوجود آورده بود، سومین قسمت از سه گانه بتمن و آخرین آنها به نام « شوالیه تاریکی بر می خیزد » روانه سینماها شده، آن هم در شرایطی که انتظارها از این فیلم به شدت بالا رفته بود و همگان انتظار ارائه شاهکاری دیگر از کریستوفر نولان را می کشیدند.
