دانکرک شبیه هیچ‌کدام از فیلم‌های جنگ جهانی نیست. دانکرک شبیه هیچ‌کدام از فیلم‌های خود کریستوفر نولان هم نیست. در واقع باید تمام تصورتتان را از ژانر و کارگردان قبل از دیدن فیلم دور بریزید، وگرنه خود فیلم این کار را برایتان می‌کند. اگر با دیدن نقدها و نمره‌ها انتظار یک شاهکار جنگی دیگر مانند «نجات سرباز رایان» یا «آخرالزمان اکنون» را دارید، با دیدن دانکرک شاید کمی ناامید شوید چرا که نولان راهش را فرسنگ‌ها از کلیشه‌های این ژانر جدا کرده است. اینجا با نولانی طرف نیستیم که بخواهد با جلوه‌های ویژه و فیلمنامه‌های پیچیده و داستانی تو در تو، مغزمان را به کار بگیرد و تحلیلگران را ذوق زده کند. فیلم Dunkirk، یک فیلم شاعرانه است. تعبیری که در تضاد مستقیم با ژانر فیلم قرار دارد اما کریستوفر نولان، به طرز معجزه‌آسایی، توانسته از جنگ شعر بسراید. کاری که شاید از کارگردان بلاک‌باسترسازی مثل او انتظار نمی‌رفت.
